عـلـویـات گـرفـتـار یـزیـدنـد حـسـین!            با چه زجری دم این کاخ رسیدند حسین!

صندلی بود ولی یکـسره سـرپا بودند            ایـسـتادنـد و ز پـا درد بُـریـدند حسین

دخترانت همگی بر لبشان مشت زدند            آه اینها مگر از دور چه دیدند حسین؟!

یک نفر حرف زد و دختر تو شد لرزان            حـرف‌های بدی انگـار شنـیدند حسین

خیزران بر لب تو یا که به زینب می‌خورد؟            تکـیه‌گاه حـرم افـتاد و خـمیدند حسین

منبری رفت به منبر و علی را سَب کرد            نیمه جان پای همین دردِ شدیدند حسین

خطبه خواندند و ورق جانب مولا برگشت            آبروی همه را خوب خـریـدند حسین